Produkties en/of songs voor Don Mercedes
<< Terug naar het overzicht
 |
||||
| titel | jaar | P=Producer A=Auteur |
label | hitparade |
| Rocky Melany |
1976 | P | Philips 6012629 | 1 |
| De Utrechter Rob van Bommelen begon al in de jaren zestig met zijn band onder de naam Don Mercedes & his Bentz, zonder dat het echte grote succes om de hoek kwam kijken. In 1976 scoorde de Duitser Frank Farian (later de grote man achter Boney M) een nummer één hit in zijn land met het Amerikaanse nummer “Rocky”. Producers Peter Koelewijn en Will Hoebee besloten er een Nederlandse versie van te maken. Promotieman van platenmaatschappij Phonogram (Philips) John Eshuis schreef de vertaling. De twee wisten alleen nog niet met wíe ze het liedje zouden opnemen, tot Will op het idee kwam om Don Mercedes te vragen. Peter haalde Bonnie St. Claire over (die met hem net een grote hit had gescoord met “Dr. Bernhard”) om de vrouwelijke lead-stem te doen. De produktie werd in een halve dag voltooid en dezelfde dag al bracht Will een bandje naar een paar discjockey’s, die “Rocky” meteen draaiden. Uiteindelijk zou de plaat in Nederland en België op de eerste plaats belanden. Na dat mega succes maakte Peter nog een paar platen met Don maar met weinig succes. Jaren later, in het begin van de jaren negentig, korte tijd na het overlijden van Nico Haak, ontmoette Koelewijn de zanger van “Rocky” weer en vroeg hoe ’t met hem ging. “Nu weer OK”, deelde Rob van Bommelen mee. Hij zag er goed gekleed en verzorgd uit, maar dat was al zo in zijn succesjaren als artiest. “Maar ik heb het knap moeilijk gehad door de dood van Nico Haak”. Dat was natuurlijk een vreemd antwoord en Rob legde het uit. “Ik had een handel in van die magnetische armbanden. Met twee bolletjes aan het eind. Te moeilijk om zo maar even uit te leggen, maar ze moesten helpen bij het houden van een goede gezondheid. Nico was onze trekpleister in een grote reclame campagne die we deden. In grote advertenties vertelde hij de mensen dat hij baat had bij die armband. En toen overleed hij plotseling. Hartstilstand. Niets aan te doen maar zovele mensen dachten misschien dat die armbanden een eeuwig leven garandeerden, dus toen Nico overleed, stortte de hele handel in. Ik raakte bijna bankroet, zag het niet meer zitten. Maar toen raakte ik ineens in contact met een oude vriend die in Amerika werkte. Ik legde hem mijn probleem uit en hij vroeg of hij dat artikel in de United States mocht introduceren, want zoiets kenden ze daar niet. En het sloeg áán! Ik reis nu minstens één keer per week naar Amerika om de boel daar in goede banen te lijden. Misschien raak ik nog eens boven Jan maar het feit dat Nico Haak er niet meer is, kan dat nóóit vergoeden”. |
||||
| Award | ||||