"Beestjes" was geknipt voor de stem van Ronnie Schutte. Nu gebruikte Peter Koelewijn als begeleidingsband zijn eigen Rockets met Jeroen Ophoff, Charles Jansen, toetsenist/gitarist Frits van Antwerpen en hijzelf. Peter nam in één dag in de GTB studio het liedje op.
Toen hij met tape zich weer bij Hans Kellerman aandiende, vroeg die weer wat 't kostte. "Elfhonderd gulden", kreeg Peter maar amper over z'n lippen want hij was de vorige reactie nog niet vergeten. En dat bedrag had hij echt uitgegeven aan de produktie. "Tjee", kermde de platendirekteur, "je maakt me nog failliet met die prijzen van je". Maar even later zei hij lachend. "We gaan het doen, want ik zie er een dikke hit in". Hij kreeg gelijk, de plaat kwam op no 13 in Nederland maar in België bereikte het nummer in één week de tweede plaats.
In 1967 was het gebruik van hasj nog een schemerige zaak. In Nederland was men daarmee net aan het experimenteren en in België wist men er alleen maar van van horen zeggen. Maar daar heerste wel de opvatting dat de Hollandse artiesten al en masse aan de rode Libanon zaten. Op een optreden van Ronnie & de Ronnies in België kwamen een paar Belgische jongens na het optreden achter de bühne en vroegen samenzweerderig aan de band: "Hebben jullie soms hasj bij jullie?" Niemand van de groep had ooit maar iets gezien van dat spul maar drummer Jeroen Ophoff loog staalhard: "Ja, hoor. Kom maar even mee".
De rest van de band ging door met het opruimen en in de bus laden van de instrumenten. Toen ze klaar waren wilde Peter Koelewijn net voorstellen om nog een biertje aan de bar te drinken, toen Jeroen aan kwam rennen, roepend: "Allemaal in de bus, allemaal in de bus en wégwezen!". In de verte kwam een groep tierende Belgische jongens de kant van de Nederlanders op die er niets van begrepen maar wel aanvoelden dat ze er beter meteen vandoor konden gaan. "Wat is dit voor een actie?", vroeg Frits van Antwerpen een paar kilometer verder aan de drummer, "wat wilden die lui?". Jeroen haalde een stapeltje honderd frank biljetten te voorschijnen zei grinnekend: "Jullie hoorden toch dat ze hasj wilden? Nou, ik had nog een pak met theezakjes in m'n koffertje zitten. Die heb ik aan die gasten als echte wiet verkocht, zij wisten tóch niet hoe dat er uitzag. Maar ja, ik kon óók niet weten dat ze er meteen een dikke joint van gingen draaien. Toen er twee groen en geel tegen de vlakte gingen, kregen ze door dat ze genaaid waren…". |