Produkties en/of songs voor De Twee Pinten
<< Terug naar het overzicht
 |
||||
| titel | jaar | P=Producer A=Auteur |
label | hitparade |
| Als ik in zo´n zakkie blaas In ´t groen, groen, groen |
1974 | P/A | Philips 6012472 | Tip |
| In 1969 bestonden de originele Twee Pinten uit liedjesschrijver Wim Kersten en Joep Peters, allebei uit Den Bosch. Aangezien Wim niet wilde optreden in het land, hij schreef ondertussen wel de klassiekers “Bij ons staat op de keukendeur” en “Geef mij de liefde en de gein”, besloot Joep een paar jaar later in zee te gaan met Rein Matrona. De outfit van het duo was vanaf het begin een boerenkiel met twee wanten in de vorm van handen, die met een koord om de nek werden gedragen. Ze droegen daarbij nog een alpinopetje, dat Joep met spelden had vastgezet aan zijn toupet, waarvan iedereen wist dat hij die droeg. Begin jaren zeventig maakte Peter Koelewijn een paar platen met de Twee Pinten, met niet al teveel succes. De firma Phonogram gaf in die tijd,een paar weken voordat het carnaval begon, jaarlijks een groot feest voor haar feestrepertoire-verkopende dealers. Dat organiseerde winkelier Jan v.d. Berkt in zaal ´t Blauwe Boerke in het Brabantse Best. Om de verkoop van de carnavalsplaten te bevorderen, traden daar alle Phonogram artiesten op die zo´n plaat hadden gemaakt zoals Nico Haak en de Twee Pinten. Joep, Nico en producer Peter Koelewijn stonden aan de bar, terwijl een paar meter verderop een polonaise gehouden werd. “Een pilsje jongens?”, vroeg Nico aan de andere twee en die knikten gretig. Haak draaide zich om naar de toog om te bestellen en op dat moment liepen de polonaisegangers op een meter van het trio. Een jongedame zag Joep staan met z´n alpinopetje, griste dat van zijn hoofd en hotste er mee verder, niet in de gaten hebbend dat ze óók de pruik van de Pint had meegenomen, omdat die aan het petje vastzat. Joep stond geheel kaal als aan de grond genageld. Hetzelfde moment draaide Nico zich om. “Hier is het bier, boys” en keek verbaasd rond, want hij herkende Joep niet, die toch al die tijd op dezelfde plek stond. “Waar is Joep ?”, vroeg hij aan Peter, maar voor die iets kon zeggen, zag de dame dat ze mét het petje ook nog een scalp in haar hand had. Ze schrok zich rot, rende terug en kwakte de toupet terug op Joep´s hoofd. “Aha !”, riep Haak blij naar de ongelukkige Pint, “daar bén je weer !”. |
||||