Nederrock
geplaatst in: VPRO Gids/zaterdag 29 april 2000, auteur: IvdV
'T DAK D'R AF, VERONICA, 17.40-18,40 UUR Kom van dat dak af!, schreeuwden Peter Koelewijn en zijn Roekets in 1959, en Nederland zou nooit meer hetzelfde worden. Het nummer sloeg in als een bom. Zorgde rock 'n' roll op zichzelf al voor opwinding genoeg, nu was er een Néderlands lied dat je van je sokken af rockte, een lekker fel nummer met een stuwend ritme.

Het blijft een klein wonder dat Peter en zijn Rockets er in slaagden out of the blue zulke hitgevoelige Nederlandstalige rock te produceren, al hadden ze de omstandigheden mee. Juist in 1959 werd er voor het eerst popmuziek op de Nederlandse radio gedraaid, bij de Vara in Tijd voor Teenagers en bij de Avro in Tussen 10+ en 20-, twee nieuwe programma's die de mogelijkheid tot het verkrijgen van airplay aanzienlijk vergrootten. Ook Koelewijns jeugd als Eindhovenaar speelde een rol: rock 'n' roll kwam in het zuiden het land binnen via de Amerikaanse legerbases in Duitsland.

Hoewel uit de muziek duidelijk de Amerikaanse invloed spreekt, vertelt de tekst een heel ander verhaal. 'Kom van dat dak af' heeft het gehalte van een oubollige carnavalshit en staat mijlenver af van het rauwe levensgevoel dat spreekt uit Amerikaanse rock. In het liedje maken we kennis met het echtpaar Jansen, waarvan mevrouw koorddanseres is. Bij gebrek aan een touw klimt ze echter op het dak, gedrag dat door meneer Jansen ten strengste wordt afgekeurd: ze verwaarloost haar taak als huisvrouw. 'Het eten werd koud / En Janne Jansen werd heet / En in de straat weerklonk zijn kreet: / kom van dat dak af. / Aan is de boot. / Kom van dat dak af / of je gaat in de goot'

'Kom van dat dak af' verraadt precies hoe lijp we eigenlijk waren in 1960: de grauwheid van de jaren vijftig lag nog vers in het geheugen, van emancipatie was geen sprake en het woord ontzuiling' bestond nog niet. Jongeren manifesteerden zich amper als aparte groep en kenden nog nauwelijks manieren om zich te ontworsteien aan het doorsnee burgerlijk bestaan. Het levensgevoel uit Amerikaanse liedjes, met ingrediënten als de hang naar vrijheid, het maken van andere keuzes dan je ouders en vrije seks, hoorde bij het soort bestaan dat hier nog moest worden uitgevonden. De jonge Koelewijn stroomde weliswaar de rock 'n' roll door het bloed, 's avonds schoof hij toch gewoon aan bij moeders Hollandse pot (*).

(*) Noot van de samensteller: Koelewijn was een Brabander, hij schoof dus aan bij moeders Brabantse pot. Hinderlijk, die Randstedelingen. Altijd alles naar zich toe trekken.