Wie komt er in m´n hokkie
<< terug naar het overzicht
| titel | Wie komt er in m´n hokkie |
| artiest | Willeke Alberti |
| tekstschijver/componist | P. Koelewijn |
| Refr.: Oh wie, komt er in m´n hokkie Knibbel knabbel knuistje Wie komt er in mijn huisje Wie, komt er in m´n hokkie Al vanaf mijn zeven jaar, wilde ik alleen nog maar Spelen met de jongens van de klas Maar lag het aan mijn voeten,of mijn honderduizend sproeten Ik kwam er bij hen niet aan te pas En als ze naar de speeltuin gingen, of touwtje wilden springen Zat ík met een lollie niks te doen Maar zelfs met een jaar of zeven,wil je ook wel wat beleven Voor de allereerste keer riep ik toen: Refr. En tien of elf jaar later, sloeg ik nog dezelfde flater Als een jongen naar mij lachte, dacht ik. “nou, Die zit je aardig te bekijken”, maar dan zou weer blijken Dat hij alleen de weg vragen wou Ik heb de moed nooit opgegeven, want waar hoop is, is ook leven Zei mamma en die trouwde zeven keer Dus vroeg ik in een advertentie, naar een ongelukkig mensie Net als ik, en als het kon een echte heer: Refr. Ik kreeg een stuk of vijftig brieven, héle gekke, héle lieve Maar één daarvan stal mijn hart meteen Hij schreef. Dat stukkie in de krant, heb ik altijd aan de hand Met mijn duiven, kom direkt hier heen Nu zit ik hier toch al een tijdje, en heb nog géén sekonde spijt En één keer per dag zeg ik hem even na Net als de duiven krijgt de baas, ´s avonds laat dan erge haast Als ik zachtjes zeg, voordat het licht uit gaat: |
|