Produkties en/of songs voor Helmut Lotti
<< Terug naar het overzicht
 |
||||
| titel | jaar | P=Producer A=Auteur |
label | hitparade |
| Out of Africa | 1999 | P | Universal 547999 | |
| Helmut Lotti was al heel snel heel populair in Zuid Afrika. Hij ging daar ook op toernee, met veel succes, en kon het goed vinden met de bevolking. Piet Roelen ging uiteraard steeds mee en waarschijnlijk heeft die op één van die toernees het idee gekregen een Afrika CD te maken. Toen Piet aan Peter Koelewijn vertelde wat hij van plan was, meende die eerst dat het de manager in zijn bol was geslagen. “Piet”, merkte hij op “ik heb overal aan gedacht, maar hieraan nóóit. Waar haal je al die liedjes dan vandaan ?”. Maar toen de producer het ene na het andere Afrikaanse juweeltje te horen kreeg, begreep hij dat dit wel eens een heel bijzondere CD zou kunnen gaan worden. En dit werd de eerste CD in de Helmut Lotti cyclus die geheel in de studio zou worden opgenomen. De basis opnamen werden in de Galaxy studio in Mol gedaan en de uiteindelijke mix in de Wisseloord Studio in Hilversum. Janfred Arendsen was technicus. Buiten het koor van The Golden Symfonic Orchestra trok Koelewijn een uitsluitend “zwart” koor aan met grote namen als Humphrey Campbell (en zijn broers Carlo en Charles) Julia L´oko, Ingrid Simons, Rich Ascroft en Mildred Douglas (lid van Mai Tai). Roelen vroeg aan de Belgische zanger en componist Will Tura een compositie te maken voor dit projekt en Will overtrof zichzelf. Helmut maakte de tekst en zo groeide “Minapendawe” uit tot een prachtige song, die zo uit Afrika zelf gekomen kon zijn. Ook Peter Koelewijn schreef speciaal voor deze CD het opzwepende “African Sunrise”. Hij was verschrikkelijk trots toen bij het uitkomen van Out of Africa de Zuidafrikaanse ambassadeur een gedeelte van de tekst van “African Sunrise” voorlas en daarmee beklemtoonde dat dit lied zo trreffend de schoonheid van zijn land weergaf. Het jaar voordat Out of Africa werd opgenomen, reisde Peter mee met Helmut en Piet naar Zuid Afrika, waar de zanger diverse optredens zou doen. Het gezelschap werd uitgenodigd een paar dagen naar Kampala Lodge, een fantastisch natuur- en safari park te komen, midden in de bush-bush. De onderkomens bestonden uit prachtige bungalows, gebouwd in Afrikaanse stijl, met alles er op en er aan. Op een morgen ging Koelewijn na het ontbijt weer naar zijn bungalow en ontdekte voor zijn deur buiten een slangetje van een centimeter of zestig. Zich van geen gevaar bewust schoof hij het beestje, dat geschrokken doodstil naar hem keek, met zijn voet (hij droeg alleen sandalen) van de deur vandaan zodat hij er langs kon. Tegelijkertijd realiseerde hij zich dat hij een filmcamera bij zich had en begon het slangetje te filmen, dat zich haastig in het hoge gras uit de voeten maakte. Even later moest de producer bij de receptie zijn en liet even zijn opname zien en vertelde wat er was gebeurd. “Wat is ´t eigenlijk voor een slang”, vroeg hij belangstellend aan de receptionist. Die keek hem even diep in de ogen en zei toen: “Mijnheer, dit is een Spitting Cobra.Die spuit gif in de ogen van zijn prooi. De beet van dit slangetje is levensgevaarlijk”. Vanaf dat moment keek Peter steeds héél goed rond als hij in z´n bungalow moest zijn. |
||||
| Songtekst | Award | ||||